Некалькі гадзін гэтага шляху мы правялі са смехам.Ля падножжа гары я ўбачыў легендарны Хуаншань, высокія горы, давайце палюбуемся гэтай натуральнай сякерай-прывідам;Краявіды Хуаншаня такія захапляльныя.Горы на гарах, цудоўныя пейзажы, пейзажы ціхія, а пейзажы занятыя па дарозе.
Узыходжанне на горы патрабуе вытрымкі.Адносна гэтых слабых фізічных сіл я не магу паспяваць за рытмам вялікіх войскаў.Яно адпала.Ненадоўга даехалі гадзіну.Мяккія ногі, якія стаміліся падымацца на гару.Але як толькі вы падыдзеце, вы будзеце поўныя бясконцых эмоцый, Хуаншань, я тут, раней гэта здавалася немагчымым, але ў рэшце рэшт, мы заваяваныя намі.У сваім жыцці і працы мы павінны рухацца да мэты і шмат працаваць.Бо будзе дзень дня.
Мы былі сведкамі Чорнай тыгровай сасны, адной з чатырох вяршынь Хуаншаня.Мы не баімся цяжкасцей і небяспек.Мы толькі што прыбылі ў Black Tiger Pine.Стоячы побач з дрэвам, якое мне снілася, я ўбачыў вялікае дрэва, якое вырывалася з расколін скалы, і крона была падобная на чорнага тыгра, які ляжаў на ім.Потым я сустрэў некалькі горных рабочых на шляху ўзыходжання і пагутарыў з імі.Я даведаўся, што ўсё ў горным гатэлі было абабрана ад горнага рабочага да вяршыні гары.Горкая і стомленая ў нашых вачах праца зборшчыкаў горных працаўнікоў, але такая ж салодкая.Яны прагнуць свабоды.Яны хоць і стаміліся, але могуць глядзець на краявіды, простых мясцовых жыхароў і ўсміхацца.Яны лічылі сваю працу нейкай забаўкай, і яны былі шчаслівыя, падымаліся прыступка за прыступкай і выціралі пот горнай крыніцай, а потым паспяшаліся прэч.Раптам я зразумеў, што дух працавітасці і руплівасці горцаў - гэта не зусім тое, што патрэбна маладому пакаленню?
Час публікацыі: 21 снежня 2022 г